Bugün mutfak faaliyeti yapalım diye niyetlendik. Tüm hazırlığımızı çikolata kaplı meyvelere göre yapmışken, bir son dakika kararı ile son günlerde sürekli aklıma düşen zebra kek üzerinde karar kıldık.
Burada bulduğum zebra kek tarifini gözüme kestirdim. Karıştırma işini Alp paşam üstlendi tabi ki, malzemeleri de hazırlayıp tek tek eline tutuşturdum, o da bir keyifle döktü, mikserle karıştırdı. Yalnız kalıba dökme kısmını çocukla yapınca pek bir zebra görünümü elde edemedik. Yine de oldukça lezzetli bir kek elde ettik. Süt eşliğinde afiyetle yedik.
Marketin balık reyonunun önünde somon seçmeye uğraşırken, Alp ' in feryadıyla kendime geldim bugün. Alışverişe daldım, başına bir şey mi geldi derken bir baktım yanı başımda, çığlık çığlığa ağlıyor.
Ne oldu yavrum ne var diyorum, ne dediği anlaşılmıyor bile. Aldım kucağıma baktım balıkları göstere göstere bağırıyor. Dönüyorum arkamı sakinleşir gibi oluyor, bir dönüyorum tekrar çığlık, aç/kapa durumu yani, bir daha soruyorum, Alp anlamıyorum ağlıyorsun neyden korktun annecim diyorum, anlayamadığıma kızmış beni azarlayarak "burda köpek balıkları var anneee!" diyor, ağlamaya son sürat devam... Şimdi bir anne olarak sahip olmadığınız bir lüks; korku ve yaş dolu gözlerle titreye titreye saçmalayan evladınızın suratına karşı kopamıyor, yarıla yarıla gülemiyorsunuz, ne kadar tatlı olsa da...
Benim yerime hemen arkamızda duran beyefendi kopuyor Alp görmeden. Biz balıklarımızı beklerken her yanımızdan geçtiğinde katıla katıla gülüp başıyla selam veriyor bana... Biz mi? Alp' e onların köpek balığı değil uyuyan somon mezgit ve levrek balıkları olduğunu izah ediyorum. Ama yemeklerini çok iyi yedikleri için çok büyümüşler. Ondan sonra Alp tezgahtaki türlü deniz canlısının adını tek tek sorup tek tek tekrar ediyor. Her birinin ardından da aynı soru: bunlar da mı uyuyor anne?
Bugün mutfak faaliyeti yapalım diye niyetlendik. Tüm hazırlığımızı çikolata kaplı meyvelere göre yapmışken, bir son dakika kararı ile son günlerde sürekli aklıma düşen zebra kek üzerinde karar kıldık.
